DUX 2020
„Hewel” po hebrajsku oznacza parę, dym, przemijanie, ulotność. Utwory zawarte na płycie nawiązują do ulotności nawet najgłębszych emocji, która skutkuje nabraniem dystansu do życia. Ułożone w porządku chronologicznym, ukazują odwrócony kierunek rozwoju języka muzycznego. Podczas gdy Preludia, Sonatinę i Sonatę cechują dysonansowość i rozwiązania wykraczające poza system tradycyjnej tonalności, późniejsze Wariacje i Nokturny osadzone są w rozbudowanym systemie dur-moll, stojąc na swój sposób w opozycji do awangardowego nurtu. Emocjonalną kulminacją albumu jest Sonata Weinberga, napisana po jego traumatycznym pobycie w sowieckim więzieniu. Rozładowanie napięcia następuje w trzech Nokturnach Łukaszewskiego, powstałych na bazie wcześniejszych kompozycji chóralnych nazwanych imionami nowo odkrytych gwiazd.
Intencją Jana Wachowskiego, młodego, osiągającego znaczne sukcesy pianisty i kompozytora, jest nakłonienie słuchacza do kontemplacji i refleksji. Sprzyja temu pianistyczna dojrzałość artysty, który dysponuje nie tylko doskonałą techniką, ale też umiejętnością kreowania różnorodnych nastrojów.