Kolejna odsłona twórczości kompozytorskiej
Zbigniewa Bargielskiego (ur. 1937). Muzyka tego kompozytora jest głęboko konceptualna i utrzymana w różnych konwencjach stylistycznych. Kompozytor śmiało wchodzi w dialog z postmodernistyczną estetyką, poszukuje pozamuzycznych skojarzeń i inspiracji, a jednocześnie bardzo głęboko strukturyzuje swoje dzieła, nie pozostawiając nic przypadkowi.
I tak w
Schizofonii na kwartet z fortepianem mamy do czynienia z dualizmem stylistyczno-formalnym, realizowanym przez kwartet smyczkowy i fortepian. Jest to więc dialog z tradycją, przekształcaną w nowoczesny sposób.
Fonoplastikon na kwintet instrumentów dętych drewnianych z fortepianem to z kolei szereg obrazków dźwiękowych utrzymanych w stylistyce burleski, inkrustowanych cytatami z wcześniejszych kompozycji autora. Wreszcie
Concertino für Klavier und Orchestra kompozytor wraca do stylu neoklasycznego, budując swoje dzieło w tradycyjnej, trzyczęściowej formie, jednak materia muzyczna jest na wskroś współczesna, nasycona odniesieniami do muzyki ludowej i jazzu.
DUX 1973Total time: [44:51]
Zbigniew Bargielski
Schizofonia Schizophony618597
1. Schizofonia \ Schizophony
[19:26]
Zbigniew Bargielski
Fonoplasticon 618598
Zbigniew Bargielski
Concertino for piano and orchestra 618599
3. I. Allegro grazioso
[2:50]
4. II. Larghetto con espressione
[3:40]
5. III. Presto con bravura
[3:41]
Wykonawcy:
Maria Murawska /fortepian/ [1,2]
Paweł Radziński /I skrzypce/ [1]
Michalina Radzińska /II skrzypce/ [1]
Anna Kręplewska /altówka/ [1]
Maciej Kamrowski /wiolonczela/ [1]
Daniel Rybicki /flet/ [2]
Zenon Kitowski /klarnet/ [2]
Marek Swatowski /obój/ [2]
Grzegorz Dąbrowski /fagot/ [2]
Wojciech Bryliński /waltornia/ [2]
Orkiestra: Accademia dell’Arco [3-5]