W mieszczańskim środowisku miasta Lipsk
Telemann założył własne collegium musicum – zespół przyjaciół, grających razem dla przyjemności, jednak prędko udało mu się doprowadzić jakość wykonań do poziomu koncertowego. Dla swoich muzyków komponował szczególnie chętnie uwertury we francuskim stylu, nawiązującym do twórczości Jeana-Baptiste’a Lully’ego i Philippa Rameau. Do tradycji polskiej z kolei odwołał się w
Koncercie G-dur, zwanym w źródłach „
Concerto polonois”, gdzie usłyszeć można trójdzielny, dostojny rytm poloneza oraz charakterystyczne brzmienia, nawiązujące do gry ludowych instrumentów, które kompozytor miał okazję podsłuchać podczas pobytu na dworze Promnitzów w Pszczynie. Zarówno oryginalne, ciekawe składy, jak i technika kompozycji umożliwiły Telemannowi nie tylko stworzenie oryginalnych melodycznie kompozycji, lecz także eksperymentowanie z brzmieniem.
Muzykę tę docenią zapewne nie tylko koneserzy, lecz wszyscy ci, którzy poszukują w niej barw i nastroju.
DUX 1761Total time: [69:19]
Georg Philipp Telemann
Ouverture-Suite D-dur, na 2 trąbki, kotły, smyczki i basso continuo TWV 55: D18 Ouverture-Suite in D major for 2 trumpets, timpani, strings and basso continuo, TWV 55: D18618083
3. Gavotte en Rondeau
[1:41]
5. Air – Lentement
[2:00]
7. Fanfare – Tres vite
[2:17]
Georg Philipp Telemann
Ouverture a-moll na 2 flety proste, 2 oboje, fagot, smyczki i basso continuo TWV 55: a4 Ouverture in A minor for 2 recorders, 2 oboes, bassoon, strings and basso continuo, TWV 55: a4618084
9. Passepied & Trio
[2:12]
13. Polonaise I & II
[2:51]
Georg Philipp Telemann
Concerto Polonois G-dur na smyczki i basso continuo TWV 43: G7 Concerto Polonois in G major for strings and basso continuo, TWV 43: G7618085
17. Largo (Polonaise)
[2:06]
Georg Philipp Telemann
Ouverture D-dur na 2 flety traverso, róg, fagot, smyczki i basso continuo TWV 55: D23 Ouverture in D major for 2 flutes, horn, bassoon, strings and basso continuo, TWV 55: D23618086
22. Plainte – Gaillarde
[4:12]
24. Passepied I & II
[1:40]
Wykonawcy:
Altberg Ensemble
Peter Van Heyghen /dyrygent/
Ruch Muzyczny nr 13/2022 "Polski Telemann" Mateusz Borkowski
Łódzka Orkiestra Barokowa Altberg Ensemble, założona w 2017 roku z inicjatywy wiolonczelisty Jakuba Kościukiewicza, zdążyła zadomowić się już na estradzie muzyki dawnej, ale na debiutancką płytę zespołu trzeba było trochę poczekać. Nazwa formacji nawiązuje do postaci klawesynistki i pianistki Emmy Altberg (1889–1983), wybitnej uczennicy Wandy Landowskiej, która po wojnie otworzyła i prowadziła w łódzkiej uczelni pierwszą w Polsce klasę klawesynu. Instrument ten jest zresztą godnie reprezentowany w zespole, w którym gra znakomita Ewa Mrowca (wraz z Kościukiewiczem – współproducentka płyty), a w nagraniu udział wzięła także ceniona belgijska klawesynistka Kris Verhelst, związana z konserwatorium w Amsterdamie. Całością pokierował zaś flecista, dyrygent i muzykolog Peter Van Heyghen.
Okładka płyty, na której znalazło się zdjęcie XVIII-wiecznego pasa kontuszowego (ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie), dobrze oddaje charakter i styl prezentowanych utworów Georga Philippa Telemanna. Z popularnym w baroku stylem polskim, tak silnie obecnym w twórczości Telemanna, związany jest Koncert G-dur TWV 43:G7, określany mianem Concerto polonois, w którym prócz utrzymanego w wolnym tempie trójdzielnego poloneza (III część), ludowe zabarwienie mają także części pierwsza (Dolce) i finałowe Allegro. Kompozytor od okresu studiów w Lipsku związany był z popularnymi w Niemczech stowarzyszeniami, collegium musicum, organizującymi publiczne wykonania muzyki, i to z myślą o takim właśnie zespole komponował swoje orkiestrowe suity i koncerty.
Wydawnictwo otwiera pełna blasku, triumfalna Ouverture-Suite D-dur na dwie trąbki, kotły, smyczki i basso continuo TWV 55:D18, która rozpoczyna się dostojną uwerturą, a kończy szybką fanfarą. Interesują- co na tym tle wypada, stonowana pod względem wyrazowym, Ouverture a-moll na dwa flety pro-ste, dwa oboje, fagot, smyczki i basso continuo, TWV 55:a4. Efektownym zwieńczeniem płyty jest Ouverture D-dur na dwa flety traverso, róg, fagot, smyczki i basso continuo, TWV 55:D23. Nagrań z dbałością dokonano w sali koncertowej Nowa Miodowa w Warszawie, a wysoka jakość, znana z solowych dokonań Ewy Mrowcy, cechuje także debiutancką płytę Altberg Ensemble, której słucha się z przyjemnością i niesłabnącą uwagą. Cieszę się, że zespoły z Krakowa, Katowic i Wrocławia mają w końcu godną konkurencję.
